Fm D# Fm
Հիմա հասկացա, կարևորը կանգառն է:
G# D# G#
Ճանապարհը՝ միայն կետերի միացում:
F# Fm
Շնչում է դեմքիդ քրտնած կայարանը,
Cm D# Fm
Մեզ կուլ է տալիս և դուրս շպրտում:
Սեղմված են իրար դատարկ ճամպրուկները,
Յուղոտ բաժակները՝ սեղանին դողում,
Իրարից զզված ուղեւորները,
Ինչ որ անիմաստ ստեր են փչում:
G# D# G#
Ճանապարհը քո ընթացող խաբկանքն է,
G# D# G#
Առջևում՝ միայն անհայտություն:
F# Fm
Երբ քո փողոցից մարդիք վերանում են,
Cm D# Fm
Դու փնտրիր նրանց ուրիշ քաղաքում:
F# Fm
Անցյալը ճզմած քո լաթերի մեջ կախում ես մեխից,
D# Fm
Հե՜յ, ու՞ր պիտի փախչես ինքդ քեզանից:
Քո ճամպրուկն էլ, խենթ, ջութակի պատյանն է:
Քեզ ճանապարհին ոչ ոք չի սպասում:
Որոնում ես այն կապույտ քաղաքը,
Որտեղ երազները չեն գողանում:
Դու հիմա հասկացար, կարևորը կանգառն է,
Ճանապարհը՝ երկու կետերի միացում:
Անշարժությունից զզված ընթանում ես,
Քազաքից քաղաք, ուր քեզ չեն սպասում:
Պառկած ես անշարժ փայտե մահիճին՝ դողալով ցրտից:
Հե՜յ, ու՞ր պիտի փախչես ինքդ քեզանից:
Դու հիմա հասկացար, կարևորը կանգառն է,
Ճանապարհը՝ երկու անհայտի միացում:
Շնչում է դեմքիդ քրտնած կայարանը,
Մեզ դուրս է նետում, ետ չի ընդունում:
Երգն էլ, մի տեսակ, կետերի միացում է,
Խոսքերը` կցած իրարու գնացքներ,
Բեմն էլ անձրևոտ դատարկ կայարան է`
Ուր ջութակը քո՝ հարբած ուղեւոր:
Անցյալը ճզմած քո լաթերի մեջ կախում ես մեխից,
Հե՜յ, ու՞ր պիտի փախչես ինքդ քեզանից: