Am
Բարի լույս, տիկին Արուս,
E
Քո լվածքը չորացել է,
Հայացքի մեջ քո անհույս
Am
Արցունքներդ քարացել են,
C
Խոհանոցդ մաս-մաքուր,
F Dm
Ամաններդ լվացված են,
Մեր համով-հոտով մորքուր
E
Տված հացդ օրհնված է:
Am
Եվ հիմա, նստած մենակ,
E
Դու հիշում ես քո անցյալը,
Իսկ մատներդ շարունակ
Am
Փորփրում են քո ձավարը:
C
Մարդը քո` վարպետ Արտաշը
F Dm
Իր հոգին Աստծուն տվեց,
Ու թեև վարքով անտաշ էր,
E
Բայց խելոք էր ձեռներեց:
Am
Նա ուներ ոսկե ձեռքեր,
E
Ու շարեց պատերը տան,
Նա կապեց կտուրը ձեր,
Am
Սարքեց դուռ ու պատուհան:
C
Իսկ հետո, երբ ծնվեցին,
F Dm
Զավակները քո աննման,
Տունը քո լցվեց սիրով
E
Ու շնչով երջանկության
Am
Նա ուներ մի թուլություն`
E
Մեզանից ո՞վ է անբիծ,
Սիրում էր ընկերություն
Am
Խմիչքի հետ ոգելից:
C
Ամուսինդ լուռ ու մունջ էր,
F Dm
Նա մռայլ էր, չխոսկան,
Երբ խմում էր` հայհոյում էր,
E
Հիշում մորդ անպայման:
Am
Ու թեև քեզ հայհոյում էր,
F Dm
Բայց իրոք, առանց թույնի,
Վաղեմի սովորություն է`
E
Մարդ պետք է արտահայտվի:
Բայց հիմա էլ նա չկա`
Տանդ սյունն ու հենարանը,
Մնացել ես մեն-մենակ
Քո դատարկ ու մռայլ տանը:
Զավակներդ չվեցին
Ու թռան օտար ափեր,
Նույնիսկ չեն էլ մտածում,
Որ թողել են քեզ անտեր:
Բարի լույս, տիկին Արուս,
Քո լվացքը չորացել է,
Հայացքի մեջ քո անհույս
Արցունքներդ քարացել են:
Խոհանոցդ մաս-մաքուր,
Ամաններդ լվացված են,
Մեր համով-հոտով մորքուր,
Տված հացդ օրհնված է:
Բարի լույս, տիկին Արուս,
Քո լվածքը չորացել է,
Բարի լույս, տիկին Արուս
Տված հացդ օրհնված է…