Am
Եվ իջավ լռություն ու թաղվեց խավարում
Dm
Իմ սիրտը.
Սպասեցի քեզ երկար, սպասեցի քեզ երկար
Am
Դու չեկար,
E Am
Որոշեցի ինքս քեզ մոտ գալ,
E Am
Որոշեցի ինքս քեզ մոտ գալ։
Դու՝ երազ իմ անհաս, իմ ցնորք իրական,
Dm
Որ հեռվում կանչում ես քեզ մոտ,
Ինձ կանչում ես քեզ մոտ
Am
Ու կորչում.
E
Երբ քեզ մոտենում եմ,
Am
Հեռանում ես, փախչում ինձանից։
E
Երբ քեզ կանչում եմ,
Am
Արձագանք ես տափս։
Ընկերներս կորան անցյալի մշուշում
Ու չկան, ու չկան,
Աղջիկներ գեղեցիկ, որոնք իմն են եղել,
էլ չկան, էլ չկան,
Միայն դու մնացիր,
Իմ ցնորք իրական,
Միայն մենք մնացինք
Իրար դեմ հանդիման,
Ու որքան մոտենում
Ես այնքան հեռանում եմ քեզնից,
Դու երազ իմ անհաս,
Իմ ցնորք իրական,
Փախչում ես ինձանից,
Երբ քեզ մոտենում եմ,
Հեռանում ես, փախչում ինձանից,
Երբ քեզ կանչում եմ՝
Արձագանք ես տալիս։
Am Dm
Պատրաստեց փոքրիկ տղան
Dm Am
Մի ճերմակ թղթե նավակ,
Am Dm
Իջեցրեց նավակը նա
F E Am (G C Dm E)
Գետակի ալիքների վրա։
Am
Իմ փոքրիկ նավակ,
C G
Իմ փոքրիկ նավակ,
Dm
Կհասնե՞ս, արդյոք,
F E Am
Ծովին կապուտակ։
Իմ փոքրիկ, փոքրիկ նավակ,
Ու՞ր ես դու, ու՞ր ես լողում,
Ու՞ր են քեզ, ու՞ր են տանում
Գետի ալիքները խելագար։
Իմ փոքրիկ նավակ,
Իմ փոքրիկ նավակ,
Կհասնե՞ս արդյոք
Ծովին կապուտակ։
Արեգակն անհետացավ,
Ամպերի ետևն անցավ,
Երկնքից անձրև թափվեց,
Ու փոքրիկ գետակը վարարեց։
Իմ փոքրիկ նավակ,
Իմ փոքրիկ նավակ,
Դու հասա՞ր արդյոք
Ծովին կապուտակ։
Թե ճանապարհին
Խորտակեց քամին
Եվ դու քնեցիր
Գետի հատակին։
Թափառաշրջիկ,
Թափառաշրջիկ, եղբայր իմ,
Ու՞ր են քեզ տանում
Հոգնած ոտքերդ։
Թե կամ հեռուներ,
Հեռուները քո սրտում են
Եվ քո խելագար
Խենթ հայացքում։
Եվ քո խելագար
Երազներում,
Եվ քո խելագար
Խենթ երգերում։
Թափառաշրջիկ,
Ինձ պարզիր քո ձեռքը
Ու տար ինձ քեզ հետ,
Դու գտել ես ելքը,
Ազատ է տիեզերքը բոլորի համար։
Եվ մեծահարուստ արքաների
Եվ մուրացկանի համար դժգույն,
Եվ գեղեցկագույն տիկինների,
Եվ թափառական ասպետների համար։
Ազատ է տիեզերքը բոլորի համար,
Ազատ է մոլորակն այս բոլորի համար,
Ազատ են ճամփաները բոլորի համար,
Ազատ է այս աշխարհը բոլորի համար։
Երբ կդադարի պտտվելուց
Այս հոգնած աշխարհը,
Մոլորակը պատերազմների։
Երբ կդադարի
Տոնական այս երթը,
Երթը տոնական մեռյալների։
Թափառաշրջիկ,
Ինձ պարզիր քո ձեռքը
Ու տար ինձ քեզ հետ,
Դու գտել ես ելքը։
Ազատ է տիեզերքը բոլորի համար,
Ազատ է մոլորակն այս բոլորի համար,
Ազատ են ճամփաները բոլորի համար,
Ազատ է այս աշխարհը բոլորի համար։
Am C
Քո ճամփան՝ այնքան պարզ
G Am
Ու այնքան արևոտ,
C
Իմ Ճամփան ծուռումուռ
G C
Ու մի քիչ անձրևոտ։
F C
Դու սիրում ես նայել,
F C
Օրվա բաց աչքերին,
Dm Am
Ես միայն հավատում եմ,
G F
Գիշերն՝ աստղերին։
Դու ասում ես, որ գիշերը
Հարկավոր է քնել,
Ես գիշերն արթնանում
Ու փնտրում եմ երգեր։
Եվ եթե իմ երգերը
Քեզ դուր չեն գալիս,
Թույլ տուր ինձ հեռանալ
Քեզանից, սիրելիս։
Դու ասում ես, որ կյանքում
Հարկավոր է պայքարել,
Բայց ես, թանկագինս,
Հոգնել եմ, հոգնել։
Դու ասում ես սիրիր,
Ու կյանքին հավատա,
Ես իմ մահն եմ փնտրում,
Տես շուտով նա կգա։
Դու ասում ես՝ սիրիր
Ու կազմիր ընտանիք,
Բայց ես չեմ ուզում դառնալ
Մի կնոջ խաղալիք։
Ես գիշերն, ինչպես միշտ,
Հարբած տուն կդառնամ
Ու շատ բարձր կերգեմ,
Որ բոլորն արթնանան։
Եվ եթե իմ գործերը
Ընկնեն դատարան,
Ու եթե այնտեղից
Ես մի օր տուն դառնամ։
Ես շատ բարձր կերգեմ,
Որ բոլորն արթնանան,
Երբ գիշերն, ինչպես միշտ,
Գինովցած տուն դառնամ։
Դու ասում ես, որ ես կյանքը
Դեռ չեմ հասկանում,
Որ ես քիչ եմ ստանում,
Որ ես շատ եմ ծախսում։
Ես գիտեմ, որ մարդիկ
Մի անգամ են ապրում,
Մի անգամ են սիրում,
Մի անգամ են մեռնում։
Եվ եթե մեզ Աստված
Թևեր չի ընծայել
Նաև չի պարտադրել
Առնետի պես ապրել։
Եվ եթե այս տարի
Ճոխ չանցավ նոր տարին,
Միևնույն է, գարնանը
Կծաղկի իմ այգին։
Am – E (5-4-3-4-2-4-3-4)
Dm
Օրերը անցնում են՝
Am
Հրելով մեկմեկու,
Dm
Մեկ՛-մեկ, բութ, ձանձրալի,
E Am
Մեկ-մեկ, լուռ, ահարկու…
F
Գաղտնիքներն իմ սրտի
E Am
Ես ու՞մ եմ պահ տալու,
G
Առանց քեզ աշխարհում
Dm E
Ես ո՞նց եմ ապրելու։
Am Dm
Ախ կիթառ, կիթառ, սրտակից բարեկամ,
E Am
Ախ կիթառ, կիթառ, իմ ընկեր իսկական։
Ո՞վ է քեզ հնարել
Հրաշքով մոգական
Այդքան նուրբ ու քնքուշ
Ու այդքան տիրական։
Դա ասում ես՝ սիրիր
Այս աշխարհը դաժան,
Եվ մարդկանց արժանի,
Եվ մարդկանց անարժան։
Ախ կիթառ, կիթառ, սրտակից բարեկամ,
Ախ կիթառ, կիթառ, իմ ընկեր իսկական։
Դու անհույս օրերի
Հուսալի իմ ընկեր,
Երջանիկ պահերիս
Սուրհանդակն ես դարձել։
Եղել են և կանայք,
Եվ բազում ընկերներ,
Բայց իմ նեղ օրերին
Կողքիս դու ես եղել։
Ախ կիթառ, կիթառ, սրտակից բարեկամ,
Ախ կիթառ, կիթառ, իմ ընկեր իսկական։
Երբ իջնում է հոգուս
Անթափանց մթություն,
Երբ թվամ է, թե վերջ
էլ չկա փրկություն,
Հրեշտակները պոկվում
Քո ոսկե լարերից,
Լույս տափս խավարում
Ու հանգչում են նորից։
Ախ կիթառ, կիթառ, սրտակից բարեկամ,
Ախ կիթառ, կիթառ իմ ընկեր իսկական։
Am F C
Երջանկություն, անցիր կողքովս,
E Am
Դու հարատև չես,
Dm Am
Դու կարող ես թողնել ինձ ամեն րոպե
E7 Am
Ու հեռանալիս չնախազգուշացնել։
E7 Am
Դու գափս ես հանկարծ ժպտերես,
A Dm
Քո առջև բացվում են դռները,
Dm Am
Եվ մարդիկ խոնարհվում ու քծնում են քեզ,
E7 Am
Դու մոռացնում ես նրանց վշտերը։
C F C
Դու այսօր ինձ հետ կքնես,
E7 Am
Ինձ կտաս վարդագույն խոստումներ,
Dm Am
Իսկ երբ կփակվեն իմ աչքերը,
E7 Am
Կթողնես, կկորչես, կկորչես։
C F C
Երջանկություն, դու պոռնիկ ես անհոգ,
E7 Am
Իսկ ես՝ հասարակ մի տղա,
Dm Am
Եվ չեմ կարող ես երկար պահել քեզ,
E7 Am
Դու ինձնից կհոգնես, կհոգնես։
Am F C
Երջանկություն, անցիր կողքովս,
E Am
Դու հարատև չես,
Dm Am
Դու կարող ես թողնել ինձ ամեն րոպե
E7 Am
Ու հեռանալիս չնախազգուշացնել։
Am E
Ծեր գնչածին բախտս կարդաց
Am
Իմ հայացքի մեջ մոխրացած,
G
Նա կիսաձայն ինձ շշնջաց,
C A
Որ ես ճամփորդ եմ ուշացած։
Dm
Որ իմ գնացքն արդեն մեկնել է,
Am
Ես ուշացել եմ նրանից,
E
Նա, ով իմ սիրտը գողացել է,
Am A
Արդեն հեռու է ինձանից։
Dm
Որ ընկերներս հեռացել են,
Am
Սիրելիներս էլ չկան,
E
Նույնիսկ մոտիկ բարեկամներս,
Am
Հոգեհացիս հազիվ թե գան։
Եվ ես հանում եմ իմ երգերը
Մանկության մութ ձեղնահարկից,
Որտեղ իրերն ու նրանց դերը
Թաքնված են մեծերից։
Իսկ մանկությունը մի թռչուն է՝
Թելով կապված մեր սրտերից.
Թելը պոկվում է, նա թռչում է
Ու հեռանում է մեզանից։
Իսկ մենք խաղում ենք մեր դերերը,
Իսկ ես հոգնել եմ այդ խաղից,
Մենք թաքցնում ենք մեր մտքերը,
Մենք թաքնվում ենք իրարից։
«Ես քեզ սիրում եմ» էս խոսքերը
Դուրս են խաղի կանոններից,
Ես ձեզ թողնում եմ իմ այս դերն
Ու հեռանում եմ այս խաղից։
«Ես քեզ սիրում եմ» էս խոսքերը
Դուրս են խաղի կանոններից,
Ես շպրտում եմ ձեզ իմ դերն
Ու հեռանում եմ ձեզանից։
Ես թռցնում եմ իմ երգերն
Իմ մանկության կտուրներից,
Կողքիս բոլոր իմ ընկերներն են
Բոլոր տղերքը՝ մեր թաղից։
Երգերիս բունն–աղավնատունը
Ես դատարկում եմ երգերից,
Ազատությունն է նրանց տունը,
Թելով կապված մեր սրտերից։
Քո իսկական սիրահարները
Քեզ լքեցին, իմ էրևան
Անտերուդուս մուրացկանները
Դարձան քեզ տեր ու տիրական։
«Ես քեզ սիրում եմ» էս խոսքերը
Ասում եմ քեզ, իմ էրևան,
Արժեր հասնել աշխարհի ծերը,
Որ էս բառերը հասկանամ։
Ծեր գնչուհին բախտս կարդաց
Իմ հայացքի մեջ մոխրացած,
Նա կիսաձայն ինձ շշնջաց,
Որ ես ճամփորդ եմ ուշացած,
Որ իմ գնացքն արդեն մեկնել է,
Ես ուշացել եմ նրանից,
Ով որ իմ սիրտը գողացել է,
Արդեն հեռու է ինձանից։
Որ ընկերներս հեռացել են,
Սիրելիներս էլ չկան,
Նույնիսկ մոտիկ բարեկամներս
Հոգեհացիս հազիվ թե գան։
երազանքս քեզ նման քնքուշ աղջիկ էր,
Նա ուներ խենթ փայլը աչքերիդ,
Գարնան առավոտվա պես անուշիկ էր
Ու դեմքին՝ գաղտնիքը հայացքիդ։
Լճակի խորքում վառվում էին աստղերը,
Այնտեղ, ուր վտառներն են ձկների,
Ես այնտեղ մի պահ տեսա նրա պատկերը,
Ով ինձ խենթացրեց կեսգիշերին։
Կեսգիշեր, կեսգիշեր, քո գործած ուռկանը բեր
Լճակի հայելում ջրահարս է հայտնվել,
Կեսգիշեր, կեսգիշեր։
Երազանքս՝ իմ թաքուն երջանկությունն էր,
Որ դու այրեցիր կեսգիշերին,
Լոկ մի ճիչ, իսկ հետո լռություն էր,
Ու ցրվեց վտառը մկների։
Լճակի խորքում մեռնում էին աստղերը,
Քամին փշրել էր լճի հայելին,
Ես այնտեղ մի պահ տեսա նրա պատկերը,
Տեսա ու կորցրի կեսգիշերին։
Կեսգիշեր, կեսգիշեր, քո գործած ուռկանը բեր
Լճակի հայելում սիրահար է հայտնվել,
Կեսգիշեր, կեսգիշեր։
Ցրվեց մշուշը, հեռացավ և հուշը,
Աստղերն անհետացան լճի խորքում,
Ես այնտեղ մի պահ տեսա նրա պատկերը,
Տեսա ու կորցրի մի գիշերում։
Կեսգիշեր, կեսգիշեր, քո գործած ուռկանը բեր
Լճակի հատակում մեկն ինձ սեր է գուշակել։
Կեսգիշեր, կեսգիշեր։
C Dm
Նա է իմ միակ, միակ սերը,
Dm C
Եվ իզուր են ձեր դատարկ խոսքերը,
C Dm
Դուք ասում եք ինձ, որ նա անբան է,
Dm C
Ես ասում եմ ձեզ դա դատարկ բան է։
Dm G
Սիրում եմ նրան ու վերջ, իսկ դուք
C Am
Բամբասում եք անընդմեջ, իսկ դուք
F E Am
Բամբասում եք անընդմեջ, անընդմեջ։
Իսկ այդ ժամանակ, դատարկ փողոցում
Քայլում էր մի տղա՝ ձեռքերը գրպանում,
Սողում էր ու ժպտում՝ չգիտես թե ում,
Քայլում էր փողոցով չգիտես թե ով։
Պատուհանիդ լույսը դեռ վառվում է,
Քեզ տեսնելու հույսը կարծես չքանում է։
Պատուհանդ բաց արա ու տես,
Փողոցում կանգնած սպասում եմ ես,
Փողոցում կանգնած սպասում եմ ես քեզ։
Իսկ այդ ժամանակ աղջկա սենյակում
Տիրում էր կատարյալ իրարանցում,
Հայրիկը աղջկա՝ գիտության թեկնածուն,
Ասում էր մայրիկին՝ տնային տնտեսուհուն։
Ախ, նորից եկավ այդ հիմար լակոտը,
Չտեսնեմ իմ տանը ես դրա ոտը։
Եվ առանց անդրավարտիք հայրիկը
Ասում էր՝ ախ ես դրա… մայրիկը…
Լսում էր նրան…
Նա է իմ միակ, միակ իմ սերը,
Եվ իզուր են ձեր դատարկ խոսքերը։
Դուք ասում եք ինձ, որ նա անբան է,
Ես ասում եմ ձեզ դա դատարկ բան է։
Սիրում եմ նրան ու վերջ, իսկ դուք
Բամբասում եք անընդմեջ, իսկ դուք
Բամբասում եք անընդմեջ, անընդմեջ։
Am E
Ինձ մի փնտրիր, մի թակիր իմ պատուհանը,
Am
Այստեղ եմ ես, ես, կամ էլ իմ ուրվականը։
Am E
Անթարթ մի աչք հետևում է ինձ իմ տանը,
Am
Այ քեզ հրաշք, սա իմ տու՞նն է թե՝ զնդանը։
C G G7
Դու ինձ ասա, գոնե դու տուր պատասխանը,
Dm E
Ու՞մ տունն է սա, ու՞մն է այս բնակարանը։
Կար մի քաղաք, քաղաքում, փակված իր տանը,
Ապրում էր նա, նա, կամ էլ՝ իր ուրվականը։
Լռում էր նա, թե՞ խոսում էր ուրվականը,
Ու՞մ գործն է դա, մի՞թե դա է էականը։
Կար ազգանուն՝ կպցրած նրա դռանը,
Եվ փաստաթուղթ, որ նա ապրում է հենց այդ տանը։
Եթե մի օր այցելի ինձ ոստիկանը,
Նրան անձայն կընդունի իմ ուրվականը։
Կհասկանա օրենքի հլու պաշտպանը,
Որ տանը այս, ոչ ոք չի ապրում այս տանը։
Կահագանգի նա իր ղեկավարությանը,
Որ տանը այս, ոչ ոք չի ապրում այս տանը։
Ինձ կմատնի բարեկիրթ իմ հարևանը,
Որ ինձ գիշերը նա տեսել է գինետանը։
Գինում խեղդված կճչա խցանահանը,
Անհայտ կորած՝ կգրանցեն իմ վերջաբանը։
եթե մի օր այցելեք դուք ինձ իմ տանը,
Գուցե և ձեգ ընդունի իմ ուրվականը։
Չզարմանաք, մի՞թե դա է էականը,
Թե մեզնից ով է, մեզնից ով է իրականը։
Ինձ մի փնտրիր, ոստիկան,
Ես քեզ համար չեմ ես չկամ։
Դու ինձ ինչքան էլ որոնես,
Ուրվականիս կհանդիպես։