Հայկական Երգերի Ակորդներ

Am Dm E Am
Լուռ քայլում է տղան, և հոգին նրա սև է,
Am Dm G C
Նա այսօր կորցրեց իր սիրած աղջկան,
C Dm E Am
Որը իմ կարծիքով պարզապես մի պոռնիկ էր,
Am E Am
Նա իր սերը ծախեց ու գնաց ռեստորան,
A Dm G C
Մի տխրիր, իմ ընկեր, նա կոշիկդ չարժեր,
C Dm E Am
Եվ հիմար կլինես դու, եթե կարծես, որ
Dm E Am
Կորցրել ես մի գանձ, որ երբեք չես գտնի`
E Am
Պարզապես նա տիկնիկ էր:
Dm G C A Dm
Գեղեցիկ հագնված ու այնքան գեղեցիկ ժպիտով,
Am E Am
Որ ափսոս, դա նրա սեփականն էր:

Am Dm E Am

Միշտ այդպես է լինում, երբ կատվին չափից շատ ես սիրում,
Փաղաքշում ու խաղում նրա հետ, նա ճանկերն է խրում,
Ու պոչը շարժելով կամացուկ հեռանում:

Միշտ այդպես է լինում, մեզ թողնում են նրանք,
Ում համար մենք պատրաստ ենք անել ամեն ինչ,
Ու թողնում են այնպես, որ կարծես թե ոչինչ չի եղել,
Որ կարծես թե ամեն ինչ կարգին է:
Ruben Haxverdyan – na ir ser@ sery caxec lyrics and chords

Cm Fm Bb D#
Եթե իմանայիր` որքան եմ լաց եղել ես,
Cm Fm G Cm
Քո գնալուց հետո որքան եմ քեզ փնտրել,
Եթե հավաքեին իմ բոլոր արցունքները
Ու սարքերին մի լիճ, ուր լողային աստղերը:

Եթե այնտեղ գային բոլոր սիրահարները,
Ու նրանց պատմեին սիրո մասին աստղերը,
Նրանք կիմանային, որ սերը մի գիշեր է,
Երբ կորչում են աստղերը, կորչում է նաև սերը:
Ruben Haxverdyan – yete imanayir lyrics and chords

Hm Em Hm
Գնացին տղերքը ու կորան հեռվում,
Hm Em A D
Ռումբերի պայթյունը սարերն է շարժում,
H Em A D
Կարմիր կակաչները ներկել են դաշտերը,
G Em F# Hm
Ասես լեռներից մեր արյուն է հոսում,
H Em A D
Կարմիր կակաչները ներկել են դաշտերը,
G Em F# Hm
Ասես լեռներից մեր արյուն է հոսում:

G

Cm Fm Cm
Հեռացան տղերքը, կորան մշուշում,
Cm Fm Bb D#
Ետ գալու ճամփան էլ ոչ ոք չի հիշում,
C Fm Bb D#
Իսկ ձեր եղբայրները, մայրերն ու քույրերը,
G# Fm G Cm
Ձեր սիրելիները ձեզ են դեռ սպասում,
C Fm Bb D#
Իսկ ձեր եղբայրները, մայրերն ու քույրերը,
G# Fm G Cm
Ձեր սիրելիները ձեզ են դեռ սպասում:

G#

C#m F#m C#m
Իսկ դու շորորում ես, հողի հետ ճկվում,
C#m F#m H E
Ո՞ւր է քո գարունն, ինչո՞ւ է ուշանում:
C# F#m H E
Դու իմ խնձորենի, իմ քույրիկ նազելի,
A F#m G# C#m
Սիրածդ` գարունը ո՞ւր է, չի գալիս,
C# F#m H E
Դու իմ խնձորենի, իմ քույրիկ նազելի,
A F#m G# C#m
Սիրածդ` գարունը ո՞ւր է, չի գալիս:

A

Dm
Գնացին տղերքը ու կորան հեռվում
Dm C Dm
Ռումբերի պայթյունը սարերն է շարժում,
D Gm C F
Կարմիր կակաչները ներկել են դաշտերը,
Dm Gm A Dm
Ասես լեռներից մեր արյուն է հոսում,
D Gm C F
Կարմիր կակաչները ներկել են դաշտերը,
Dm Gm A Dm
Ասես լեռներից մեր արյուն է հոսում:

Bb

D#m G#m D#m
Դու ասես հարբել ես տաք գարնան ծոցում,
D#m G#m C# F#
Հողի հետ նազում ես, հողի հետ խոսում,
D# G#m C# F#
Ծաղկած խնձորենի, իմ քույրիկ նազելի,
D#m F#m Bb D#m
Փեսացուդ` գարունը քեզ մոտ է գալիս,
D# G#m C# F#
Ծաղկած խնձորենի, իմ քույրիկ նազելի,
D#m F#m Bb D#m
Փեսացուդ` գարունը քեզ մոտ է գալիս:

H

Em Am Em
Հեռացան տղերքը, կորան մշուշում,
Em Am D G
Ետ գալու ճամփան էլ ոչ ոք չի հիշում,
E Am D G
Իսկ ձեր եղբայրները, մայրերն ու քույրերը,
Em Am H Em
Ձեր սիրելիները ձեզ են դեռ սպասում,
E Am D G
Իսկ ձեր եղբայրները, մայրերն ու քույրերը,
Em Am H Em
Ձեր սիրելիները ձեզ են դեռ սպասում:

Ծաղկած խնձորենի, իմ քույրիկ նազելի,
Փեսացուդ` գարունը քեզ մոտ է գալիս,
Ծաղկած խնձորենի, իմ քույրիկ նազելի,
Փեսացուդ` գարունը քեզ մոտ է գալիս:
Ruben Haxverdyan – karmir kakachner lyrics and chords

Am
Ես սիրած մի աղջիկ ունեի,
A                       Dm
Կիթառի լարերից սիրելի,
G
Ինձ փոխեց նա ուրիշ մեկի հետ
C      E           Am
Ու դրեց վերջակետ։

C
Անհասցե մի նամակ գրեցի
G
Ու նամակս քամուն հանձնեցի,
Dm                                   Am
Որ կորչի պատմությունն այս անհետ,
E                 Am
Ու երբեք չգա հետ։

G                   C
Բայց քամին անառակ,
G                   C
Իմ կամքին հակառակ
Dm
Պատմությունն այս բերեց
E                  Am
Ու դեմքիս շպրտեց։

Ես ագնիվ մի ընկեր ունեի,
Որ դարձավ գրպանին իր գերի,
Նա իր շուրջը գծեց շրջանակ
Ու ապրեց երջանիկ, բայց մենակ։

Ու քամուն ես նորից խնդրեցի
Պատմությունն այս տանի-֊կորցնի,
Որ տանի–կորցնի նա իր հետ
Այս դիպվածն անհեթեթ։

Բայց քամին անառակ
Իմ կամքին հակառակ
Իմ անցյալը նորից
Ինձ սարքեց ուղեկից։

Ես անցյալս ջնջել փորձեցի,
Եվ իմ կյանքը գինուն տվեցի,
Բայց մի օր, երբ ես լուրջ արթնացա,
Անցյափս դժգույն դեմքը տեսա։

Ու քամուն ես նորից խնդրեցի՝
Իմ անցյալը տանի–կորցնի,
Որ թողնի իմ անցյալն ինձ մենակ,
Շատ երկար ժամանակ։

Բայց քամին անառակ,
Իմ կամքին հակառակ.
Իմ անցյալը նորից
Ինձ սարքեց ուղեկից։

Իսկ հետո, երբ արդեն մեծացա,
Երբ այսինքն կարգին բթացա,
Երբ իմաստը կյանքի հասկացա,
Իմ անցյալը իրոք մոռացա։

Խնդրեցի ես քամուն անառակ՝
Ետ բերի օրերից ցուրտ ու տաք,
Ու սափ ականջիս անցյալի
Մի ծանոթ եղանակ։

Բայց քամին հայհոյեց
Ու լկտի ծիծաղեց,
Անցյալիս փոխարեն
Ուրիշ բան… ցույց տվեց։

Հասկացա վերջապես մի պարզ բան,
Որ անցյալս մտավ գերեզման,
Իսկ ինձ հետ մնաց լոկ իմ ներկան
Անիմաստ, անիմաստ խոհական։

Իսկ հետո բոլորի նման ես
Ընտրեցի մի լավ կին՝ այնքան հեզ,
Որ ստիպեց մոռանալ ինձ ներկան
Ու կերտել մեր կյանքի ապագան։

Ես դարձա ամուսին,
Նա դարձավ տանտիկին,
Այսքանով երջանիկ
Ապրեցինք միասին։

Հասկացա վերջապես մի պարզ բան,
Որ մտա իսկապես գերեզման,
Եվ քամին անպատկառ ինձ սուլեց
Մեղեդին, մեղեդին իմ մահվան։
im ancyale